Laatste berichtje vanuit Sri Lanka

Wat zijn die drie weken hier omgevlogen. Vanavond is alweer mijn vlucht van Colombo naar Bangkok. Nog maar twee weken te gaan. Ik begin wel steeds meer te beseffen hoe fijn ik het thuis wel niet heb, heimwee heb ik niet, maar vervelend vind ik het ook echt niet om begin december weer thuis te zijn. Kom maar op feestdagen! Maar ik ga eerst nog even twee weken van Thailand genieten!:)

08-11-2012
Normaal gesproken hebben we op vrijdag de laatste oriëntatiedag, maar iets van 7 mensen, waaronder 3 uit mijn groep, moeten naar Colombo om hun visum te verlengen. Ik hoef dat natuurlijk niet te doen, en Colombo vind ik maar niks, dus ik ga iets anders doen. Ik ga vrijdag naar Sigirya en Dambulla. Deze plaatsen liggen op ongeveer 2.5 uur rijden ten noorden van Kandy. Daar staat een enorme rots die je kan beklimmen. Dus ik ben erg benieuwd!

Gisterenochtend zijn we naar de Jam Factory geweest. Na wat uitleg hoe de edelstenen gevonden worden, liet de meneer ons allerlei soorten edelstenen zien. Hij heeft ons de werkkamer laten zien, waar een man met de edelstenen sieraden aan het maken was. Als laatst kwamen we in een grote ruimte te recht, een soort juweliersshop, maar dan alleen maar sieraden in alle soorten en maten waarin edelstenen verwerkt zijn. We kregen natuurlijk alles uitgebreid te zien in de hoop dat we iets zouden kopen. De sieraden waren echt prachtig!

Nadat we in het vrijwilligershuis hadden geluncht zijn we te voet naar een tempel gegaan. Daar kregen we een soort les over het boeddhisme en konden we vragen stellen aan nonnen. In dit tempel wonen twee Westerse nonnen. 1 komt uit Duitsland en de ander uit Engeland. Het was voor mijn gevoel erg ver lopen, maar in werkelijkheid was het iets langer dan een uur. We hebben ook veel gestopt om dingen te bekijken en foto's te nemen. De omgeving was erg mooi. Voor het grootste gedeelte hebben we langs een rivier gelopen. Ook hier kwam ik veel bomen tegen die vol zaten met vleermuizen. We hebben een grote adelaar zien zitten in een boom!

De tempel was vrij klein. We moesten op ronde kussentjes op de grond gaan zitten. Het is echt raar om twee blanke vrouwen met kale hoofden in een soort gewaad te zien. Het boeddhisme is eigenlijk een mooi en heel vrij geloof. De boeddha is geen god, maar een soort leraar. Bij dit geloof is het niet verplicht om je aan bepaalde regels te houden. Als je een keer iets doet wat volgens de boeddha beter of anders moet, betekent het niet gelijk dat je naar de hel gaat of dat je een zonde bent begaan zoals bij andere geloven. Dat vind ik erg mooi aan het boeddhisme. Na wat geschiedenisles over het geloof mochten we wat vragen stellen aan de Engelse non, want de ander moest weg. Wat ik vooral wilde weten was waarom ze haar 'luxe' Westerse leven, waar vele hier van dromen, heeft opgegeven. Het schijnt een lang proces te zijn geweest. Het komt er op neer dat ze al veel van mediteren hield, en op gegeven moment alleen nog maar wilde mediteren. Ze had een vriend en werk, maar dat was ineens heel onbelangrijk. Als boeddhistische non of monnik mediteer je veel, ook samen met de lokale bevolking.

11-11-2012
Op donderdag (8-11) zijn we dan eindelijk, na er onwijs vaak voorbij te zijn gelopen, naar The Tempel of the Tooth geweest. In deze tempel wordt inderdaad een tand van de boeddha bewaard. De tempel is onwijs mooi en groot. Buiten de toeristen komen hier vele lokale mensen om te bidden en om bloemen te offeren. Ook toen ik er was, was het onwijs druk. De tand is goed bewaakt, en verborgen onder een gouden soort van grote deksel. Daarom heen staat ook van alles, waardoor je niet eens in de buurt van de tand kan komen. Desondanks was het erg bijzonder om te zien hoe belangrijk deze tempel voor de lokale bevolking is. Vele zitten te bidden en offeren bloemen.

Voor de rest zit in dit grote gebouw musea en andere mooie tempels. Toen ik in een van de musea liep, kwam er een monnik naar me toe, en zei dat ik en mijn vrienden hem moesten volgen. Ik dacht oke, vaag, maar het zal wel normaal zijn. Maar het was dus niet iets normaals. Hij bracht ons dus naar een balkon, die afgesloten is voor iedereen. Het uitzicht was prachtig! Osarie, de coördinator die vandaag mee was, zei dat het echt heel bijzonder is dat wij hier mochten kijken. Zij was er ook nog nooit geweest en bedankte me helemaal.

Vrijdag gingen de andere allemaal naar Colombo voor hun visum. Dus ben ik alleen op pad geweest. Ik had de hele dag een privé taxi, dus dat was super! Eerst was ik naar Spice Garden geweest, daar groeien allerlei soorten kruiden, bomen, planten en vruchten. Ik werd daar rond geleid door een erg enthousiaste man, die van bijna elke kruid of vrucht de Engelse en Nederlandse vertaling wist! Het was erg leerzaam eigenlijk. Zo heb ik bijvoorbeeld nooit geweten dat een ananas aan een plant op de grond groeit. Ik dacht altijd dat ananassen aan bomen groeiden.

Hierna zijn we naar Sigirya gereden, nadat ik het entreekaartje had gekocht, liep ik de tuinen in omringd van de bergrots. Daar lopen vele lokale mensen rond die je gids willen zijn of die je souveniers proberen te verkopen. Ik had al gehoord van andere mensen dat een gids niet nodig is. Je doet de beklimming d.m.v. stijle trappen. Ik vond het erg zwaar, en zweette me rot. Het was ook erg warm, dus dat hielp er ook aan mee. Het fijne was dat ik het alleen deed, dus ik kon stoppen wanneer ik wilde. Na ongeveer twee uur was ik helemaal kapot op de top. Wat was dat moment magisch zeg. Het uitzicht was de beklimming meer dan waard. Het uitzicht was enorm mooi, aangezien ik zo hoog stond kon ik erg ver kijken. Alles is helemaal groen door bomen met af en toe kleine bergjes of meertjes er tussen. In de verte stond een grote witte boeddha. Het is een beetje te vergelijken met de foto's van maya tempels in Mexico, dit gevoel had ik tenminste toen ik bovenaan stond.

Ik heb er lekker de tijd genomen om van de omgeving te genieten, uit te rusten, te lunchen en foto's te nemen. Het is trouwens best groot op de top, met allerlei verschillende 'etages'. Toen ik weer weg wilde gaan, kon ik zelfs de trap naar beneden niet meer vinden. Ik heb een paar rondjes gelopen, het gevraagd aan een Duitse toerist, maar die wist het ook niet. Uiteindelijk zag ik mensen omhoog komen lopen en had ik de juiste trap gevonden. Naar beneden lopen was een heel stuk minder vermoeiend!

13-11-2012
Nadat de taxi chauffeur me weer had opgehaald, zijn we naar Dambulla gereden. Dit ligt 20 minuten rijden verder. Daar staat een onwijs grote gouden boeddha, die ik echt prachtig vind! Ook heb ik The Cave Tempel bezocht. Deze tempel ligt op een berg, waardoor ik weer moest klimmen.. dit keer in de harde regen. Ook hier wilde iedereen mijn gids zijn of ze boden zichzelf met paraplu aan. Toen ik uiteindelijk als een verzopen katje bij de tempel was, moest ik mijn schoenen ook nog uit doen, aangezien dat verplicht is in tempels evenals je schouders en knieën verdekken.

Nadat ik een entreekaartje gekocht had, liep die man met me mee naar de eerste tempel. In de grot zitten 5 verschillende tempels vol met boeddha's. Ik dacht nog: ' Oh, krijg ik een rondleiding?'. Misschien inbegrepen bij het kaartje, want goedkoop was het niet. Hij gaf me uitleg over de tempel en boeddha. Toen we uit die tempel liepen zei hij ineens dat de hele rondleiding 500 rupees kost! Ik had daar eigenlijk geen behoefte aan, ook omdat hij niet heel goed Engels spreekt en ik de helft ervan niet begreep. Ik liep toen weg, maar de man hield me tegen, omdat hij geld wilde voor de rondleiding in de eeste tempel. Ik stond hem echt ongeloofwaardig aan te kijken. Ik dacht echt waar slaat dit nou weer op, aangezien hij nooit iets aan mij gevraagd heeft, en omdat hij bij de tempel werkt, dacht ik dat het erbij hoorde. Ik heb hem uiteindelijk maar wat geld gegeven, zodat hij me met rust zou laten. Voortaan zeg ik echt tegen iedereen die met me mee loopt; nee! Uiteindelijk willen ze maar 1 ding en dat is geld.

Ik heb nog wat foto's gemaakt van de tempel van de gouden boeddha en de boeddha zelf. Gelukkig was het ondertussen droog. Tijdens de rit terug naar huis kon ik mijn ogen echt niet open houden. Maar de vermoeidheid was het dubbel en dwars waard. Ik had deze dag niet willen missen!

De volgende dag (zaterdag 10-11) was het alweer de laatsteoriëntatiedag, tevens de meeste drukke dag qua activiteiten. Janka, de vrouw uit Noorwegen, ging deze dag niet mee. Zij vertrok in de ochtend naar haar vrijwilligerswerkproject: Engelse les geven aan monniken in een tempel. In de ochtend zijn we naar de witte grote boeddha, die op een berg in Kandy staat, geweest. Overal in de stad kan je dit beeld zien, alleen dan lijkt het een stuk kleiner. De tempel was alleen te voet te bereiken. Dus weer veel opwaarts lopen.

Toen we eenmaal voor de boeddha stonden zagen we pas hoe groot die is. Ik vind het echt prachtig!! Zoals jullie lezen moet je wel van boeddha's houden als je in Sri Lanka bent. Na uitgebreid foto's te hebben gemaakt gingen we via de achterkant van de boeddha naar een soort uitkijkpost. Helaas konden we niet helemaal naar de top, op de helft was de trap gesloten. We gingen naar een kamertje waar een keuken, lange tafel met eten en stoelen stonden. Speciale stoelen voor de monniken en op de andere stoelen gingen wij zitten. Op gegeven moment kwam er een monnik naar ons toe. Hij vroeg of we thee wilde. Hij spreekt vrij goed Engels, wat erg fijn was. We hebben met z'n alle vrij lang zitten praten over van alles.

Het is trouwens zo bijzonder dat de lokale mensen als ze een non of monnik zien voor hen met hun knieën op de grond gaan zitten en dan bepaalde bewegingen maken met hun handen. En dan een diepe buiging maken helemaal tot de grond. Toen doen ze als ze binnen komen en herhalen ze weer als ze weggaan.

Daarna begon het formele gedeelte van de ontmoeting met de monnik. HIj ging ons 1 voor 1 zegenen. Nadat Sharona en Vanessa waren geweest, was ik aan de beurt. Net zoals bij de andere moest ik voor hem gaan staan en mijn arm naar voren steken. Hij deed heel langzaam eerst witte touwtjes om mijn pols, en daarna gevlochte gekleurde touwtjes. Gedurende het vastbinden zei hij hard op een soort gebed wat ongeveer een minuut geduurd heeft. Het komt erop neer dat hij ons een gezond en gelukkig lang leven wenst. Het was echt onwijs bijzonder om dit mee te maken! De gekleurde bandjes bestaan uit de kleuren oranje, geel, rood, wit en blauw. Dit zijn de kleuren van de boeddhistische vlag.

14-11-2012
Na de zegening zijn we weer het centrum ingegaan. Nu stond lunchen in een lokale Indiaanse restaurant op de planning. We hadden de keuze uit drie soorten gerechten: plain dosa (iets naturels), onion dosa (inderdaad met uien) en masala dosa (met groenten en pittige kruiden). De meiden namen die met uien en ik de pittige variant. Een dosa is een soort pannekoek, maar dan een speciaal soort deeg. Dit restaurant verkoopt uitsluitend pure vegetarische gerechten. Wat dat betreft is Sri Lanka ook echt een top bestemming. Het is hier normaler om geen vlees of vis te eten, waardoor de meeste gerechten vegetarisch zijn :)

We zijn nog naar twee fabriekjes geweest, waar je dan eerst een korte rondleiding krijgt en uiteindelijk in een grote winkel beland met niet echt aantrekkelijke prijzen. In de ene maken ze afdrukken voor schilderijen en kleren. Ze tekenen dan eerst het patroontje op een stuk katoen, dan smeren ze een gedeelte dat ze 1 bepaalde kleur willen geven met wax in. Op die manier wordt alleen het gewenste gedeelte die kleur. Erg knap hoe mooi ze kunnen tekenen!

Het andere fabriekje ligt direct naast de andere. Daar maken ze van verschillende soorten hout allerlei beelden van heel klein tot heel groot. Ze maken alles met de hand! Met bijtels geven ze vorm aan stukken hout. Er stond ook een onwijs grote houten olifant in de winkel. We mochten er zelfs op zitten om een foto te nemen.

Hierna was het vele lopen tot een einde gekomen. Osarie had een taxi gebeld; ik blij! Nu was het relaxe gedeelte aangebroken. Het was tijd voor het laatste gedeelte van de week: een massage. Het salon ligt buiten de stad, vandaar dat we met een taxi gingen. We konden voor 20 minuten een massage krijgen, keuze uit schouders of voeten. Als we 1000 rupees bij betaalde (= 6euro), dan kregen we een full body massage van totaal 1 uur en 10 minuten. Aangezien we allen kapot waren, hoefde we hier niet lang over na te denken..

De massage was heerlijk ontspannend, enécht full body. Ze begon eerst met een hoofdmassage, en daarna een gezichts. Ik moest hierna op mijn buik op de massagetafel gaan liggen. Van mijn tenen to armen en zelf vingers werden niet over geslagen. Na een tijd moest ik me omdraaien, en dus op mijn rug liggen. Ik had verwacht dat ze me borsten wel zou bedekken, maar nee, haha, zelfs die werden niet vergeten.. Beetje ongemakkelijk was het wel. Ik had dan nog mazzel, want ik hoorde achteraf dat de andere meiden ook hun ondergoed uit moesten doen, en dat de masseur soms wel erg dicht bij kwam.. Na de massage moest ik in een soort stoomkist liggen, die afgesloten werd, dus alleen mijn hoofd stak er nog uit. Grappige ervaring! Gelukkig heb ik geen last van claustrofobie.

We werden lekker met de taxi naar het huis toegebracht. Daar moest ik na het diner versuft mijn tassen nog inpakken. Ik moest namelijk die nacht om half 3 weer mijn bed uit. Ik ging namelijk met de nachttrein van Kandy naar Ambalangoda. Om 4 uur werd ik opgehaald, en was met een tuk-tuk naar het station gebracht. De rit heeft 5.5 uur geduurd! En kost omgerekend minder dan 1.20 euro. Het was een mooie treinreis, van wat ik ervan gezien heb. Mijn ogen hadden het erg zwaar. Zonder het te beseffen viel ik steeds even weg. Ik kon natuurlijk niet echt slapen vanwege mijn tassen.

Ondertussen heb ik weer een week in Ambalangoda achter de rug. Ik heb weer op het schildpaddenproject gewerkt. Daar zal ik de volgende keer meer over vertellen, alleen dan vanuit Thailand. Ik heb gehoord dat het olifantenproject ergens in een jungle zit, en dat je daar geen bereik hebt. Ik weet niet of dit zo is, maar in dat geval weten jullie ervan. Misschien ben ik volgende week even onbereikbaar.

Ik ga me koffer verder inpakken, en me klaar maken voor mijn vlucht vanavond.
Tot de volgende keer weer!:)

With love,
Priscilla xx

Het leven in een paradijs...

Hier ben ik dan weer vanuit het mooie tropische Ambalangoda.
Ik ben afgelopen week in Kandy geweest. Ik heb daar een oriëntatieweek gehad. Echt een super week achter de rug. Ontzettend veel gedaan en gezien, wauw wat is het mooi hier! Ik zal jullie weer even schrijven hoe mijn dagen eruit hebben gezien.

Ik was gebleven bij het verhaal waar ik vertel dat ik naar Kandy ging reizen.

Ik ging met Atinka (uit Nederland), Cassie (uit Wales) en Nikky (uit USA) reizen. Zij hadden gelukkig meer ervaring met het reizen met de bussen hier. Zo blijken er ook bussen te zijn met airco. Je betaalt dan wat meer, maar dan reis je ook wel een stuk comfortabeler. We gingen eerst met een bus naar Colombo. Cassie kent daar een groot luxe winkelcentrum, waar je goed kunt eten. Het heet The Big Odell. Het is normaal iets van 2 minuten vanaf het busstation, maar wij hebben er ongeveer 'een uur!' over gedaan. Er schijnt ook een Big Odell buiten de stad te zijn. De tuk-tuk driver ging dus express daarheen, zodat hij meer geld zou krijgen.. Ik was echt pissig, maar alles werkt hier heel anders, dus ik moest het maar gewoon accepteren. Uiteindelijk zijn we wel bij de goede aangekomen. Vanwege de omweg zouden we 1600 rupees moeten betalen. Gelukkig kwamen we na een tijd uit op 800 rupees, alsnog veelte veel, maar beter dan het andere bedrag. Het lukte ons helaas niet om de prijs nog meer te laten dalen.. Ik had nu wel heel Colombo gezien. Ik vind het helemaal niks. Hartstikke druk en er hangt onwijs veel uitlaatgassen in de lucht.

We kwamen rond 11 uur s' avonds bij het busstation van Kandy aan. Helaas ligt het huis in een klein dorpje buiten de stad. Je kan dus met de bus of tuk-tuk, lopen is helaas te ver.

Het is in Kandy echt totaal anders dan in Ambalangoda. Er zijn twee vrijwilligerswerkhuizen. We slapen hier dus niet in een gastgezin. In het huis waar ik slaap wordt ook gegeten. (in dat andere huis niet) Totaal zijn we met iets van 13 meiden. Het huis is best een zooitje, niet echt schoon en echt overal zitten insecten. Wat ik echt vreselijk vind! Enige voordeel van dit huis is dat we hier wel warm water hebben. In Ambalangoda was het koud douchen.

05-11-2012
De volgende dag was het natuurlijk mijn verjaardag. Ik was lekker wakker geworden zonder de wekker, ook wel eens fijn na al die dagen vroeg op staan. We waren naar de Botanic Gardens geweest met de meiden die er al een tijdje zijn. 2 komen uit Australië, 1 uit Duitsland en de rest allemaal uit Nederland. Het was gelukkig mooi weer, dat was een extra verjaardag cadeautje! We dachten dat het een kleine tuin was, maar het is enorm! We moesten zelfs entree geld betalen. Niet zo'n beetje ook voor een tuin; 1100 rupees, terwijl de lokale mensen slechts 50 hoeven te betalen.

Het was desondanks erg leuk en mooi. Er staan allemaal mooie en bijzondere boomsoorten, bloemen en planten. Door het mooie weer was het erg fijn om er te wandelen, foto's te maken en te relaxen. Er hingen trouwens niet normaal veel vleermuizen in de bomen daar, terwijl de zon fel scheen. Ik dacht altijd dat het nachtdieren waren, niet dus. Misschien zijn er wel verschillende soorten vleermuizen. Het was erg gaaf om ze te zien hangen en vliegen!

Vanaf het huis in Mavilmada (het dorpje waar ik verbleef) ligt op loopafstand een hotel waar je tegen betalen gebruik kunt maken van het zwembad. Het was echt een enorm luxe hotel, echt heel mooi! We moesten maar 350 rupees te betalen; iets meer dan 2 euro! En dan kreeg je nog een handdoek ook. Zoals ik al aan vele verteld heb, kwam er ineens een ober aangelopen met een cocktail op zijn dienblad. Ik vroeg nog serieus aan die meiden; 'heey, wie van jullie heeft er een cocktail besteld?'. Toen gaf hij die cocktail (piña colada) aan mij en iedereen begon op dat moment Happy Birthday te zingen. Wat een verrassing! Dat was ook wel het hoogtepunt van mijn verjaardag.

06-11-2012
Gisteren de eerste dag van deoriëntatieweek gehad. De ochtend was lekker rustig en chil. Dhammike (de coördinator) heeft veel verteld over de dingen die gepland staan voor deze week, de do's and don'ts, de geschiedenis van Sri Lanka, de verschillende religies hier etc. Het was erg interessant. Deze week doe ik samen met 3 andere. 1 meisje uit Nederland, Sharona. Met haar had ik al veel contact gehad via de e-mail, dus haar kende ik al een beetje. 1 meisje uit Duitsland (Hamburg) en een oudere vrouw uit Noorwegen. Ze is denk rond de 60/70 jaar, en heeft vroeger een paar jaar in Sri Lanka gewoond.

We gingen rond 12 uur in het huis lunchen. Het was echt lekker, eindelijk even geen rijst! Een soort romig hotdog broodje met stukjes gekookte ei erin en een soort ketchup saus, maar dan een beetje pittig. Het was geen curry.

Toen gingen we rond 2 uur de stad van Kandy in. Dhammike liet ons alle belangrijke plekken zien zoals het postkantoor, toeristen politiebureau, treinstation, internetcafe etc. Om half 6 begon een tradtionele Sri Lankaanse dansshow genaamd de Kandy Dancers. Met echte instrumenten en mooie kostuums. Aan het eind gingen ze wat acts met vuur doen. Ze hadden een vuurfakkel, het vuur lieten ze over hun lichaam bewegen. Dit deden ze zonder een spier te verrekken! Ook deden ze deze fakkel in hun mond! Als laatst gingen ze over gloei hete kolen lopen. We voelde de warmte ervan af komen. Het was dus een drukke, leuke en best vermoeiende 1eoriëntatiedag.

07-11-2012
Ik heb echt horror nachten hier! Ik word dan rond 1 uur wakker, en dan jeukt mijn hele lichaam en lijkt het alsof er overal mieren en muggen zitten. Aangezien dit huis vol insecten zit, is het niet zo'n rare gedachten. Gelukkig was het de laatste nachten loos alarm, want na een grondige check ontdekte ik dat mijn lakenzak helemaal leeg was. Ik blij!

Gisteren waren we s' ochtends naar het nationale museum van Kandy geweest. Dat ligt in het centrum naast The Tempel of the Tooth. Het is heel klein, maar wel interessant. Er staan allemaal oude voorwerpen van vroeger, zelf wat Nederlandse! Die zijn van de tijd dat de Nederlanders hier een tijdje geregeerd hebben.

We waren al snel uit het museum. Eigenlijk zouden we terug naar het huis moeten om te lunchen, maar omdat we wat meer van de stad wilde zien, mochten we ook hier blijven. We hebben in de White House gegeten. Het was zooooo lekker! Ik had drie kleine hartige taartjes, 1 met vegetarische roti en 1 met een ei en pittige groenten beide omringd door een soort bladerdeeg. En ik had een groente quiche. Ook hadden ze veel soorten taarten, waaronder veel met chocolade die we niet konden weerstaan. Het was echt een heerlijke lunch!

Toen zijn we rond 1 uur vertrokken naar een Tea Factory. Sri Lanka heeft thee als grootste export product. Ook hier waren we zo klaar. Zo'n korte rondleiding heb ik nog nooit gehad! We zagen hoe de thee verwerkt word en hebben aan het eind een kop thee gehad. Aangezien we rond 3 uur weer terug in de stad waren besloten we daar te blijven. We hebben een grote wandeling gemaakt om de Kandy Lake. Het rondje is totaal 4 km. We hebben veel gezien, vooral veel dieren! Het lijkt wel een dierentuin hier. We kwamen grote hagedissen tegen, schildpadjes die op takken in het water lagen. Een andere soort schildpad dan de schildpadden bij het project in Ambalangoda. Overal lopen koeien en zwerfhonden. We kwamen toen weer bij de Tempel of the Tooth uit, wat betekent dat het rondje bijna hadden gehad. Daar waren niet normaal veel apen! Ook weer een ander soort aap, dan die ik in Ambalangoda heb gezien. Deze apen lopen trouwens op veel plaatsen in de stad rond, echt bijzonder! Ik kan wel uren naar ze kijken. Op gegeven moment sprong 1 aap op de andere, toen nam die de andere aap zeg maar van achteren. Na een paar seconden ging die weer van die aap af en had ie een lange witte sliert in zijn hadden, rara wat is dat? En die aap at gewoon zijn eigen sperma op! Ze eten ook echt alles! Het leek wel een pornofilm, haha, dit beeld zal ik waarschijnlijk nooit meer uit mijn hoofd gaan, helaas...
Voor de rest zijn we nog naar een lokale markt geweest.

Ik zal binnenkort vertellen hoe de andere dagen van deze week waren. Ik heb zoveel gedaan en gezien in maar 1 week tijd, dus wees voorbereid op lange verhalen. ;)

Heel veel liefs,
Priscilla xxxxx

Update over mijn tijd in het prachtige Sri lanka:)

Hi lieve iedereen,

Daar ben ik dan eindelijk weer. Ik heb het vrij druk hier, vandaar dat ik niet veel tijd heb om naar internetcafes te gaan. Het gaat nog steeds goed met me. Ik begin langzaam aan het Sri Lankaanse leventje te wennen. Het weer is weer helemaal goed; warm en zonnig! Daar houden we van! Ik zal mijn afgelopen dagen weer even met jullie delen:)

02-11-2012
Zoals ik in mijn vorige verhaal had verteld was Marije op 1 november jarig. Ze werd 24 jaar. We hadden haar s' ochtends verrast met de taart en buddha. Ze was onwijs blij! Na het ontbijt gingen we weer gewoon aan het werk op het schildpaddenproject. Toen we de deur opende zagen we nog een verrassing, waar ik ook niks van af wist. Isuru had alles versierd met ballonen en zelf verjaardag hoedjes op de schildpadden gedaan! De schildpadden zwommen dus met hoedjes op. Zo gaaf! Ik moest zo hard lachen, kom er maar op het idee.

Er lagen al voordat wij hier kwamen eieren begraven en die waren die dag klaar om ze uit de grond te graven. Een extra verjaardagscadeau voor Marije. Het was echt heel bijzonder om deze baby schildpadjes uit het zand te halen en op die manier de wereld in te wijden. Nadat we ze geteld hadden, het waren er ongeveer 130, hadden we ze in een kleine waterbak gedaan. Daarin moesten we ze wassen met een tandenborstel, zodat ze geen zand meer op hun schild hadden. Het was echt leuk om het verschil te zien tussen de 1 dag oude schildpadjes en 2 weken oude. De nieuwe zijn iets kleiner en helemaal zwart en de iets oudere zijn van de onderkant wit en hebben al iets meer een echte schild.

03-11-2012
Vrijdag was de laatste werkdag van de week. Nadat we ze weer gevoerd hadden moesten we weer de voederbakken schoonmaken. Toen gingen Marije en een van de vrienden van Isuru een schildpad verplaatsten van de ene naar de andere bak. Deze schildpad had echter een scheur in een vin, doordat die vast heeft gezeten in een vissersnet. Hij zou binnenkort geopereerd worden. Die ene jongen hield de schildpad te hard vast aan de gewonde vin, waardoor het onwijs begon te bloeden! De scheur was nu groter geworden. Het zag er erg heftig uit! De jongens probeerde het bloeden te stoppen, maar zonder succes. Na een tijdje stopte er ineens een tuk-tuk voor de deur. De jongens namen de schildpad mee en zeiden alleen: hospital en weg waren ze. Wij gingen ons werk afmaken, besloten om alles af te sluiten en terug naar het huis te gaan. Daar hebben we Isuru gebeld om te laten weten dat we daar waren. We hadden sowieso al afgesproken dat we na de lunch vrij vrij zouden zijn, omdat Marije, Alexandra en ik naar Galle en Mirissa gingen. Die avond kregen we een sms dat alles goed ging met de schildpad. Ze hadden de vin geamputeerd.

We waren na 2e vertrokken van Ambalangoda naar Galle. De busrit duurde iets van 1.5 uur en kost omgerekend minder dan 0.50 euro! Het openbaar vervoer is echt goed geregeld voor een land als Sri Lanka. Je gaat eerst zitten, en dan komt er na een tijdje iemand naar je toe waaraan je dus geld moet geven. In iedere bus werken dus 2 mensen. Ze hebben alleen geen dienstregeling hangen of er wordt ook niet omgeroepen waar je bent. Je moet dus erg goed opletten waar je er uit moet. De rit alleen al was erg mooi! We reden de hele tijd langs de kust.

Toen we aankwamen bij het busstation van Galle zagen we gelijk al de grote muren van het fort. We hebben eerst over de muren rond de stad gelopen, wat echt mooi is! Het was deze dag bloedheet, maar dat is beter dan in de regen lopen. Nadat we op de helft waren, gingen we van de muren af en de stad zelf in. Overal zie je moskeeën, kerken en tempels. Heel bijzonder al deze verschillende gebouwen van verschillende religies in 1 stad.

We gingen een zijstraatje in en waren echt aan verkoeling toe. Toen zagen we een bordje met 'roof cafe', dus hadden we daar verse fruitsapjes gedronken. Het was heeerlijk! Het uitzicht was overiges ook prachtig!

Hierna hadden we rond de hele stad gelopen, dus namen we de bus naar Mirissa. Deze rit duurde denk 2 uur. We hadden van Manon, een Nederlands meisje, het telefoonnummer van een hotel gekregen. Dat hotel ligt direct op het strand en heeft maar 3 hotelkamers. We hadden die avond daarvoor al gebeld, dus ze wisten ervan. Toen we uitstapte bij de bushalte in Mirissa hadden we het hotel (zoals afgesproken) weer gebeld, want dan zou iemand ons ophalen en erheen brengen. Ze hadden een tuk-tuk geregeld voor een afstand van 200 meter, hadden we dus makkelijk kunnen lopen. Maar vervelend was het natuurlijk niet!

Niks was minder waar, het hotel ligt echt direct op het strand. 1 stap uit je kamer en je staat op het strand. We hoefde slechts 800 rupees per persoon te betalen, dat is minder dan 5 euro! De kamer was vrij netjes. Er stond een onwijs groot 2-persoons bed in, wat ruim genoeg was om met z'n drieën in te slapen. Er hing zelfs een ventilator en klamboe. We kwamen rond 7 uur s' avonds aan, dus besloten gewoon bij het hotel zelf te eten. De tafels stonden op hooguit 5 meter afstand van het water. Er was heerlijke muziek op de achtergrond, echt geweldig zo relax! We hebben daar heerlijk uitgebreid gegeten met een typisch Sri Lankaans biertje erbij genaamd Lion. Ook al hou ik niet echt van bier, zoiets moet ik gewoon even proberen zo'n lokaal drankje. Het pastte ook echt bij het moment en de sfeer.

De volgende dag stonden we vroeg op aangezien ik rond 1 uur weer in Ambalangoda moest zijn, omdat ik die dag zou vertrekken naar Kandy voor de orientatieweek die maandag begint. We hadden eerst een strandwandeling gemaakt en daarna ontbeten bij het hotel. Lekker een Westers ontbijtje met toast, thee, een vers fruitdrankje, roereieren, en boter/jam. We waren rond 1 uur weer ' thuis'. Toen heb ik snel mijn tassen ingepakt voor de week ik Kandy. Ik heb mijn koffer er laten staan, scheelt weer een hoop gedoe met het openbaar vervoer.

De rest van het verhaal komt later. Ik moet helaas weer gaan. Nog even een melding: ik heb een USB-stick gekocht, want ik maak hier natuurlijk erg veel foto's en ze passen niet allemaal in de memory card van mijn fotocamera.Helaas duurt het uploaden van foto's erg lang, daarom heb ik besloten om alle foto's te plaatsten als ik terug in Nederland ben.

Volgende week is alweer mijn laatste week in Sri Lanka. Ik vlieg 18 november van Colombo naar Bangkok. Het lijkt nog zo ver weg, maar voor ik het weet zit ik in het mooie Thailand.

Heel veel liefs,

Priscilla xxx

Bijna alweer in week in Sri Lanka!

Heey lieve mensen,

Dit is mijn eerste reisverhaal uit het groene prachtige eiland. Eindelijk doet de pagina van reismee.nl het weer. Ik wilde dinsdag een berichtje plaatsen, maar de website deed het niet omdat er werd gewerkt aan de website. Ik ben een reisdagboek aan het bijhouden, dus ik zal per datum vertellen wat ik daar in heb geschreven. Zo kan ik jullie vertellen wat ik allemaal al mee heb gemaakt! Al erg veel voor nog maar 5 dagen.

28-10-2012
Ik ben op zaterdag half 4 vertrokken uit Amsterdam. Niks is minder waar: Emirates is een super luxe vliegmaatschappij, zelfs de Economy class! Ik vloog dan ook wel met de airbus; het grootste passagiersvliegtuig ter wereld. Persoonlijk vind ik het zelfs beter dan KLM. Ik had meer beenruimte, grotere raam en een grotere tv-scherm dan bij KLM. Ik heb een heerlijke vlucht gehad. Veel films gekeken. Na ongeveer 6.5 uur kwam ik aan in Dubai. Het was donker tijdens het landen, waardoor de kust eruit zag als Las Vegas. Hele hoge verlichtte gebouwen, erg gaaf om te zien. Het vliegveld zelf heb ik niet goed bekeken, omdat ik er niet veel tijd voor had, bovendien voelde ik me er niet erg op mijn gemak. Ik werd overal aangestaard, dus besloot ik bij de gate te wachten.

Na ongeveer 4.5 uur vliegen kwam ik lokale tijd om 8:30 aan in Sri Lanka. De kust vond ik er erg bijzonder uitzien bij landen, zeer smalle kuststrook. Bijna alleen maar strand en bomen met af en toe een hutje ertussen. Ik moest gelijk aan de tsunamie denken. Hoe vreselijk heeft het er wel niet uitgezien na de ramp? Vreselijk!

Nadat ik grondig was ondervraagd door de Sri Lankaanse immigratie en mijn koffer had opgehaald liep ik naar buiten de aankomsthal in. Daar zag ik gelukkig gelijk iemand staan met een bordje waar mijn naam op stond. Samen liepen we naar een ander meisje toe die iets eerder was aangekomen. Ze heet Marije en komt uit Groningen. We gingen met een klein busje op weg naar een hotel, waar we nog iemand moesten ophalen. Zij heet Alexandra en komt uit Zweden.

Tijdens deze rit naar Ambalangoda kwam ik erachter wat ik eigenlijk ook wel verwacht had: ze rijden is hier als gekken! Auto's, tuk-tuks, scooters, fietsers rijden allemaal door elkaar. Inhalen doen ze hier links en rechts. Gelukkig hadden we een ervaren chauffeur!

Het was nog 2 tot 2.5 uur rijden naar het gastgezin waar ik slaap. Hierdoor konden we alvast goed het eiland zien. Het is hier onwijs groen met veel palmbomen. Ook staan er veel buddha's langs de wegen; super gaaf!

We slapen dus in een gastgezin, waar we slapen en eten. De vader van het project is ook de eigenaar van het schildpaddenproject. Het huis is heel groot. Op elke verdieping wonen mensen uit deze familie.Het zijn echt hele lieve en gastvrije mensen, die heeeerlijk kunnen koken! Het eten is echt super. Alleen maar vegetarisch, veel rijst en kerrie!Het uitzicht is prachtig; in de verte zie je de zee en het huis is omringd door palmbomen. Het is slechts 5 minuten lopen naar het strand en het project.

Door de vader die iedereen hier Captain noemt, werden we s' avonds na het eten verwelkomt. HIj had uitleg gegeven over het project etc. Ook heeft hij ons flink gewaarschuwd. Als we uit het huis gaan moeten we altijd melden waar we heen gaan, aangezien zij verantwoordelijk voor ons zijn. Ook kon hij dan zeggen waar we wel en niet heen moeten gaan. En we moeten oppassen voor ' beach boys'. Jongens op het strand die met ons op de foto willen en die dan met hun camera willen maken. Het schijnt dat ze die foto dan als profielfoto op Facebook gaan gebruiken en zeggen dat je zijn vriendin bent. Oppassen geblazen dus! ;)

Het weer is niet echt goed. Het is de hele dag bewolkt en het regent vaak. Vooral s' avonds en s' nachts. Het regent soms zoooo hard, dat het lijkt alsof iemand met een hogedrukspuit op het dak staat en richt op het dak. De temperatuur is wel fijn, rond de 25 graden.

29-10-2012
Vandaag dus voor het eerst gewerkt op het zeeschildpaddenproject. Het project zit aan het strand, dus je hoort de zee de hele tijd. Heerlijk! Wat zijn zeeschildpadden toch mooi! Echt speciaal dat ik hiermee mag werken. Sommige zijn verminkt door vissers of zelf haaien, waardoor sommige een hap uit hun schild of sommige hebben slechts 3 of minder vinnen. Ongelovelijk zielig! In de zee zouden ze niet langer dan een paar dagen tot weken kunnen overleven met minder dan 4 vinnen. Gelukkig zijn wij er om ze op te vangen! Er zijn ook schildpadden die aan het herstellen zijn en ooit weer terug de zee in gaan. En het schattigst: babyschildpadjes! Veel kleiner dan je hand, maar zo mooi!

We hebben de schildpadden gevoerd. Eerst moesten we zelf de vis snijden, gelukkig hoefde ik dat niet te doen. De andere meiden vonden het niet erg. Daarna hebben we ze gevoerd. Ze zwemmen allemaal met groepjes in aparte (grote) bakken gevuld met water. Om ze te voeden moesten we 1 uit de bak halen en die in een voeder bak doen. Sommige schildpadden zijn of half of helemaal blind, waardoor we erg moesten helpen om te eten en het voeden niet makkelijk was. Ze kunnen heel hard bijten, dus dat is oppassen. Sommige wegen meer dan 50 kg, dus die moesten we dan met drie personen tillen. Daara moesten we weer de schildpadden verplaatsten. Dit keer omdat we sommige hokken schoon moesten maken. Erg veel werk, en vooral zwaar, maar het is voor een goed doel.

Tussendoor hebben we natuurlijk even de zee gevoeld, lekker temperatuurtje. Jammer genoeg is het weer niet goed, zoals ik al verteld had. Dus heb nog niet gezwommen. Er staat veel wind, wat hoge golven betekend.

30-10-2012
We gingen gisteravond rond 11 uur slapen. Toen werden we rond 12 uur/half 1 gewekt door de moeder van het gezin die slecht Engels spreekt. Het klonk als iets ergs, maar uiteindelijk begreep ik dat het om een schildpad ging. We konden naar 'iets' kijken. Dus wij snel uit bed en in onze pyama naar buiten waar iemand van het project, ook een lid van de familie, enthousiast en hyper stond te wachten. Ergens op het strand was een schildpad (niet van het project) aan land gekomen om eieren te leggen! WIj slaperig achter hem aanlopen, toen zei hij ineens heel hyper; let's run! Het was zo grappig, kon bijna niet stoppen met lachen! Wij rende dus midden in de nacht door de lege straten waar alleen nog zwerfhonden waren.

Het was nog best ver lopen, maar het absoluut waard! De schildpad was nog bezig met het leggen van de eieren toen wij aankwamen. We moesten heel stil zijn. Toen de schildpad klaar was, ging de jongen, genaamd Isuru, met een zaklamp schijnen. Het was een hele grote '' Green Turtle'.

Nadat de schildpad klaar was ging de vader van het gezin, die er ook was, de eieren uit de kuil halen. Het waren 135 eieren! Hij haalde ze eruit, omdat ze anders worden opgegeten door dieren of anders stelen mensen ze om ze op te eten. We gingen de volgende dag de eieren ingraven bij het project, waar ze beschermd zijn. Het duurt 48 dagen voor ze uit komen.

31-10-2012
Gisteren zijn er 2 nieuwe mensen in het gastgezin aangekomen. 1 komt uit Wales en de ander uit Amerika. We zijn nu met totaal 7 buitenlanders in het huis.

Het werken op het schildpaddenproject is lichamelijk erg zwaar! Ook is het werk soms een beetje onnodig, of denk ik dit kan veel beter of makkelijker. Maar ik moet me aanpassen aan de Sri Lankaanse werkwijze. Ik zal even 1 taak uitleggen, het schoonmaken van de bakken waar ze in zwemmen. Dan moeten we eerst het water uit de bak laten lopen, dan al het zand bij elkaar vegen, eruit scheppen, de zandresten naar het putje toe vegen, dan met een waterslang de resten door het putje laten spoelen. En als laatst de zijkanten schoon schrobben. Daarna moesten we de bakken weer vullen met water en moesten we zand van het strand halen. In emmers doen en die ook in de bakken doen, zodat ze een ondergrond hebben. En dit 11 keer, want er zijn meerdere bakken van verschillende grote. Dit was 1 taakomschrijving. Het is dus veel zware emmers tillen gevuld met of water of zand.

Morgen (1 nov) is Marije jarig. Ik was vandaag met Alexandra stiekem de stad ingegaan. Isuru liet ons de winkels zien waar we een taart en een cadeau konden kopen. We hebben een mooie grote ronde chocolade taart gekocht. Het was 847 rupees, wat ongeveer 5 euro is. En als cadeau hebben we een buddha gekocht. Die kost 2000 rupees (omgerekend 11,76 euro). Dus morgen gaan we haar verjaardag vieren. Ohja de winkel waar we de buddha hebben gekocht was wat verder weg, dus nam Isuru ons mee met een tuk-tuk! Dus ik heb mijn eerste ritje in een tuk-tuk ook gehad!:) Het was erg gaaf!

Nu ik zit de schrijven is het avond, en het stormt niet normaal! De electriciteit is zelfs uitgevallen! Gelukkig had ik een campinglamp gekocht, dus dat kwam goed uit. We hebben gehoord dat er morgen een orkaan in het zuidoosten van India aankomt. Dichtbij dus, maar Sri Lanka schijnt hier niets ergs van te merken. Behalve slecht weer... Het schijnt niet normaal te zijn voor deze tijd.

Dit is alles wat ik tot nu toe in mijn reisdagboek heb geschreven. Ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen. Ik heb het dus erg naar mijn zin! Ik vermaak me hier prima:)

Liefs uit Sri Lanka,
xxx Priscilla

My dream will come true soon... <3

Hi lieve vrienden, familie, collega's, kennissen en andere lezers,

Welkom op mijn reisblog.Zoals de meeste wetengaat27 oktober één van mijn dromen uitkomen; reizen in Azië!

Totaal ga ik 5 weken weg. Ik heber echt onwijs veel zin in en kan niet wachten om alles te ontdekken, ervaren, proeven en mee te maken. Ik wil jullie graag een idee geven wat ik daar allemaal ga doen.

Eerst ga ik drie weken naar het prachtige eiland Sri Lanka, ook wel de parel van de Indische Oceaan genoemd. De volgorde kan ter plekke veranderen, maar dit is wat op de planning staat:

• Een oriëntatieweek in de stad Kandy en omgeving, deze week moet zorgenvoor een goede voorbereiding op het vrijwilligerswerk. Deze week is meer een soort vakantie. We gaan dan tempels bezoeken, een traditionele dansshow bewonderen, meer leren over de Sri Lankaanse cultuur en hun gewoonten, taallessen, lessen over de Sri Lankaanse religie en nog veel meer leuks!
• Twee weken vrijwilligerswerk in de exotische badplaats Ambalangoda aan de zuidwest kust die vooral bekend is om zijn traditionele duivelsdansen. Deze worden opgevoerd om de kwade geesten te verjagen of om goede geesten op te roepen. Bovendien is het een paradijsvanwitte stranden en palmbomen... Hier ga ik werken op het schildpaddenproject (een project aan het strand!)om zo een bijdrage te leveren aan het behoud en de bescherming van de zeeschildpadden.

Na deze drie weken ga ik van Colombo naar Bangkok vliegen. In Thailand, 'het land van de glimlach'blijf ik totaal 2 weken! De weekenden zijn vrij. In ieder geval wil ik in een weekend door Bangkok gaan reizen.

• Ik begin hier met een week vrijwilligerswerk in Wang Thong: gelegen in de Phitsanulok provincie, bekend vanwegede mooie rijstvelden.Het is eenauthentieke Thaise regio waar nog veel mensen in een huis op palen wonen!Ik ga hier werken op een olifanten opvangcentrum. Hier zullen mijn dagelijkse taken bestaan uit: wassen en voeden van de prachtige Aziatische olifanten, tuinieren etc. Bovendien mag ik ook rijden op een olifant!!!
• Tijdens mijn laatste week ga ik relaxen op het eiland Koh Samet.Dit exotische eiland is ongeveer 7 km lang en 3 km breed en heeft vele stranden! Het eiland behoort tot een nationaal park. Rond Koh Samet liggen veel koraalriffen. Tijdens deze week ga ik dus veel snorkelen, en hopelijk is het mogelijk om te duiken!

Ik hoop dat jullie zo een beetje een idee hebben gekregen wat ik ga doen in het prachtige continent Azië. Sommige zullen zich misschien afvragen; waarom Azië?Het is al lang mijn droom om hier heen te gaan. Dit continent heeft me altijd al erg aangetrokken. Ik vind de cultuur daar erg bijzonder, het boeddhisme en hindoeïsme, de tempels, Boeddha's;wauw!Daarnaast is het er prachtig qua natuur.

Een continent met vele gezichten die ik maar al te graag wil gaan ontdekken! Een ontdekkingsreis die ik via deze reisblog graag met jullie wil delen!

Liefs,

Priscilla

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Priscilla